Κρήτη

Στο μέσο του οικισμού του Λουτρού είναι κτισμένος ο όμορφος και ευρύχωρος ναός της Παναγίας του Λουτρού αφιερωμένος στην Ζωοδόχο Πηγή που έχει σπουδαία ιστορική σημασία. Το προαύλιο έχει ένα μεγάλο φοινικόδεντρο του Θεόφραστου (της Κρητικής ποικιλίας δηλαδή) και ένα πηγάδι με νερό.

Η παμπάλαια μονή των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης βρίσκεται στην είσοδο του χωριού Δωριές Νεάπολης, σε υψόμετρο 480m. Το μοναστήρι δεν κατοικείται πλέον, αλλά ο ναός του χρησιμοποιείται από την ενορία του χωριού.

Ένα περίπου χιλιόμετρο νοτιοανατολικά του χωριού Σκαλάνι Ηρακλείου στην περιοχή που φέρει το τοπωνύμιο Αποσάμι βρίσκεται ότι σήμερα σώζεται από το μεσαιωνικό μοναστήρι του Αγίου Μηνά.

Ο ιερός ναός του Αγίου Αντωνίου ήταν το Καθολικό της μονής του Αγίου Ιωάννη του Φαραγγίτη που ήκμασε το χρονικό διάστημα 1350-1669, επί Ενετοκρατίας. Παρόλο που το μοναστήρι ήταν καλά κρυμμένο μέσα στο φαράγγι του Αλμυρού, όταν το 1669 ολόκληρη η Κρήτη υπήχθη στην κυριαρχία των Τούρκων, η μονή κατεστράφη ολοκληρωτικά.

Η εκκλησία της Παναγίας της Φανερωμένης βρίσκεται σε μια κατάφυτη τοποθεσία της κοινότητας Κερασίων Μαλεβυζίου, στο πλάι του Κερασιανού φαραγγιού (συνέχεια του φαραγγιού του Αγίου Αντωνίου). Η θέα τριγύρω είναι μοναδική.

Κάτω από το Λιόπετρο υπάρχει ο πολύ παλιός ναός του Αγίου Ιωάννη, που λειτούργησε ως μοναστήρι, προσβάσιμος μέσω πολύ κακού χωματόδρομου που ξεκινάει από την Εθνική Οδό Λασιθίου Σητείας (αρχικά είναι τσιμεντόδρομος). Το φόντο με τους φυλλιτικούς βράχους του Λιόπετρου είναι επιβλητικό.

Εδώ θα δείτε τα ερείπια από το Μοναστήρι της Παναγίας της Φρασκιάς (Faschea) που αποτυπώνεται σε όλους σχεδόν τους χάρτες της Βενετοκρατίας, ένα από τα σημαντικότερα της Ενετικής Κρήτης.

Ο Άγιος Γεώργιος Γαλατάς στην Ασή Γωνιά είναι μικρός μονόχωρος ναός στα όρια του χωριού. Στο ναό αυτό λαμβάνει χώρα ένα από τα πιο παλιά και γνωστά έθιμα της Κρήτης κατά την εορτή του Αγίου Γεωργίου στις 23 Απριλίου.