Η επαρχία των Σφακίων, στους νότιους πρόποδες των Λευκών Ορέων, έχει πάρει το όνομα της από τη λέξη σφαξ που σημαίνει χάσμα γης και ουσιαστικά σημαίνει ο τόπος των φαραγγιών. Δεν είναι τυχαίο ότι φιλοξενεί το διασημότερο περιπατητικό φαράγγι της Ευρώπης, το Φαράγγι της Σαμαριάς. Το μονοπάτι που περπατούν χιλιάδες επισκέπτες το καλοκαίρι, ξεκινάει από το οροπέδιο του Ομαλού και μέσω μιας μαγευτικής πορείας σε πυκνό δάσος από κυπαρίσσια και πεύκα, περνάει ανάμεσα από πολύ στενά περάσματα με κατακόρυφα τοιχώματα ύψους 500μ., πριν καταλήξει στον παραλιακό οικισμό της Αγίας Ρουμέλης. Άλλα γνωστά πεζοπορικά φαράγγια της περιοχής, είναι το φαράγγι της Ίμβρου που ξεκινάει κοντά στο Οροπέδιο Ασκύφου, το άγριο φαράγγι της Αράδαινας, το καταπράσινο Σφακιανό Φαράγγι, το Φαράγγι του Καλλικράτη και ανατολικότερα το δύσβατο φαράγγι της Τρυπητής και το διάσημο φαράγγι της Αγίας Ειρήνης, που καταλήγει στην παραλία της Σούγιας. Μερικά καταπράσινα πεζοπορικά φαράγγια βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή της Ζούρβας και στα Καράνου, ενώ ακόμη εντυπωσιακά είναι τα φαράγγια του Δικτάμου, της Λισού, το Τοπολιανό, του Ασφένδου, του Κάμπου, το Σηρικαριανό, του Σάσσαλου και πολλά άλλα.
Το φαράγγι του Δίκταμου ξεκινάει 21km ανατολικά των Χανίων, δίπλα στο χωριό Κατωχώρι σε υψόμετρο 300m, και καταλήγει 8km ανατολικότερα, στο χωριό Φαράγγι σε υψόμετρο 40m, δίπλα στο χωριό Στύλος. Γι’ αυτό είναι επίσης γνωστό με το όνομα Φαράγγι Κατεχώρι ή Φαράγγι Στύλου.
Στο πανέμορφο χωριό Καράνου της ορεινής Κυδωνίας Χανίων στους πρόποδες των Λευκών Όρεων συναντάμε το φαράγγι Κυδώνι. Το όνομά του μάλλον έχει να κάνει με το Κυδωνία και λιγότερο με το φρούτο κυδώνι. Πρόκειται για το πιο πράσινο ίσως φαράγγι σε όλη την Κρήτη με απίστευτη βλάστηση με τα δέντρα να φτάνουν σε ύψος και να ξεπερνούν τα είκοσι μέτρα.
Το φαράγγι Δελιανών – Μεσαυλίων βρίσκεται 37km δυτικά των Χανίων. Ξεκινάει από το χωριό Μεσαύλια και καταλήγει στα Δελιανά, μετά από 5km. Η πορεία στο φαράγγι είναι εύκολη, διαρκεί περίπου μία ώρα και προτείνεται ακόμη και σε παιδιά, καθώς διέρχεται μέσα από χωματόδρομο.
Το φαράγγι της Τρυπητής είναι το δεύτερο παράλληλο φαράγγι δυτικά του φαραγγιού της Σαμαριάς και, όπως με το φαράγγι του Κλάδου, το μονοπάτι που οδηγεί στη βόρεια είσοδο του επίσης ξεκινά από την πηγή Λινοσέλι. Για να προσεγγίσετε την είσοδο υπάρχει επικίνδυνο πέρασμα με μεγάλες σάρες (γκρεμός με χαλίκια) όπου υπάρχει κίνδυνος να κολλήσει κάποιος, έτσι ώστε να μην μπορεί να περπατήσει παρακάτω αλλά ούτε και να επιστρέψει.
Ο Κλάδος είναι από τα πλέον επικίνδυνα και απροσπέλαστα φαράγγια της Κρήτης. Η αρχή του φαραγγιού βρίσκεται στην τοποθεσία Κοκκινόβαρη, σε μια απότομη πλαγιά 90-100 μέτρων που κάνει την πρόσβαση αδύνατη, ακόμη και με τεχνικό εξοπλισμό. Έτσι, ο μόνος τρόπος για να πάρετε μια γεύση του φαραγγιού είναι να το κάνετε ανάποδα από την πανέμορφη παραλία Δώματα.
Το στενότερο και εντυπωσιακότερο τμήμα του φαραγγιού βρίσκεται ανάμεσα στο Κατσοματάδω και τα Τοπόλια, όπου οι βράχοι είναι κάθετοι και ψηλοί. Από το φαράγγι διέρχεται ο ποταμός Τυφλός, που πηγάζει από το όρος Δίκαιος, ενώ κατά μήκος του υπάρχει και εύκολο πεζοπορικό μονοπάτι. Στην αρχή του στενού τμήματος αξίζει να επισκεφτείτε το σπήλαιο της Αγίας Σοφίας, που βρίσκεται πάνω από τον κεντρικό δρόμο.
Το καταπράσινο φαράγγι των Μποριανών ξεκινάει από τον οικισμό Μποριανά και καταλήγει στον Μαυροπηλιώτη ποταμό μετά από 1800 μέτρα πορείας μέσα σε εξαιρετικά διαμορφωμένο μονοπάτι. Κατά μήκος του υπάρχουν ένας γκρεμισμένος νερόμυλος, σπηλιές, οι είσοδοι των παλιών λατομείων από την απόπειρα εξόρυξης σιδήρου (γνωστά στην περιοχή ως λατομεία Αβέρωφ), η αναπαράσταση καμινιού όπου παλιότερα παρήγαγαν κάρβουνα, και στοές από πλούσια βλάστηση.
Το φαράγγι της Ελυγιάς είναι ένα μεγάλο και εντυπωσιακό φαράγγι με άγρια ομορφιά, το οποίο διέρχεται παράλληλα με το φαράγγι της Σαμαριάς. Το συνηθισμένο μονοπάτι για να το προσεγγίσετε ξεκινάει στο χωριό Άγιος Ιωάννης Σφακίων, κοντά στην Ανώπολη. Αφού το συναντήσουμε, μετά από πεζοπορία 3.5 ωρών μέσα σε καταπληκτικά τοπία, φτάνετε στην όμορφη παραλία της Σελούντας με τα πολλά πεύκα.