Τα Λευκά Όρη είναι η μεγαλύτερη σε έκταση οροσειρά του νησιού με υψηλότερη κορυφή τις Πάχνες (2453μ.). Στην καρδιά της οροσειράς δημιουργείται η Ορεινή Έρημος, ένα σεληνιακό υψίπεδο με περισσότερες από πενήντα γυμνές κορυφές πάνω από τα 2000μ. που μοιάζουν με κώνους, οι λεγόμενοι σωροί. Στις βάσεις τους σχηματίζονται δολίνες σε μορφή ανεστραμμένου κώνου. Είναι το πιο μυστηριώδες και απόκοσμο τοπίο που μπορεί να συναντήσει κανείς στην Ελλάδα και μοναδικό σε ολόκληρο το Βόρειο Ημισφαίριο.
Η ορειβασία στα Λευκά Όρη απαιτεί πολύ καλή φυσική κατάσταση, εμπειρία και πολύ καλό προσανατολισμό. Σε πολλά σημεία υπάρχουν καταφύγια, από όπου μπορεί κάποιος να συνεχίσει την ανάβασή του στις κοντινές κορυφές. Τα χιόνια καλύπτουν τις υψηλότερες περιοχές έως τον Ιούνιο. Στα Λευκά Όρη υπάρχουν πολλά σπήλαια, σπηλαιοβάραθρα και φαράγγια. Το διασημότερο φαράγγι είναι της Σαμαριάς στον Εθνικό Δρυμό των Λευκών Ορέων, ενώ άλλα γνωστά φαράγγια στα νότια είναι της Αράδαινας, της Τρυπητής, του Κλάδου, της Αγίας Ειρήνης, της Ίμβρου, του Καλλικράτη και στα βόρεια το Βρυσί, του Θερίσου, του Κυκλάμινου, των Μποριανών, το Κυδώνι και άλλα.
Στα Λευκά Όρη υπάρχουν τα βαθύτερα σπηλαιοβάραθρα της Ελλάδος, όπως ο Γουργούθακας και το Λιοντάρι. Πολλά είναι και τα οροπέδια, με σημαντικότερα του Ομαλού και τα μικρότερα οροπέδια της Ανώπολης, του Ασκύφου, της Ταύρης και της Νιάτου. Τα Λευκά Όρη φιλοξενούν πάρα πολλά είδη χλωρίδας και πανίδας, πολλά από τα οποία είναι στενοενδημικά, δηλαδή δεν απαντώνται πουθενά αλλού, ούτε σε άλλες περιοχές της Κρήτης. Οι περιοχές κοντά στις νότιες πλαγιές καλύπτονται από δάση με κυπαρίσσια, πουρνάρια και πεύκα, ενώ περιοχές με περισσότερη υγρασία καλύπτονται από δάση με καστανιές, πλατάνια και άλλα υδρόφιλα φυτά.
Καταφύγιο Χουλιόπουλου (Κατσιβέλι) 
Το μικρό καταφύγιο Χρήστος Χουλιόπουλος βρίσκεται σε υψόμετρο 1980m, στο οροπέδιο Κατσιβέλι στις παρυφές της κορυφής Σβουριχτής, στο κέντρο των Λευκών Ορέων. Η πρόσβαση γίνεται με 7 ώρες πεζοπορία βόρεια της Ανώπολης Σφακίων, ενώ το κοντινότερο σημείο όπου φτάνει χωματόδρομος απέχει 2:30 ώρες πορείας.
Σπήλαιο Κορμοκόπου 
Η πηγή και το σπήλαιο του Κορμοκόπου βρίσκεται βορειοδυτικά του Άγιου Ιωάννη, στην ανατολική πλευρά του φαραγγιού της Ελυγιάς. Το μονοπάτι από τον Άη χρειάζεται περίπου μιάμιση ώρα, ξεκινάει σαν ένας όμορφος περίπατος μέσα στο δάσος από αιωνόβια πεύκα και κυπαρίσσια, και καταλήγει, σχεδόν ξαφνικά σε ένα τοπίο άγριο και επιβλητικό.
Οροπέδιο Κράπης 
Στη βόρεια πλευρά των Λευκών Όρεων ακριβώς εκεί που τελειώνει ο Αποκόρωνας και αρχίζουν τα Σφακιά βρίσκεται το μικρό οροπέδιο της Κράπης. Πάνω ακριβώς από την Κράπη ξεκινά ο περίφημος Λαγγός του Κατρέ που είναι ο φυσικός δρόμος για να προσεγγίσει κάποιος το οροπέδιο του Ασκύφου και την επαρχία Σφακίων. Το πόσο σημαντικό πέρασμα υπήρξε ο Λαγγός του Κατρέ που είναι η συνέχεια της Κράπης το δείχνουν οι πολλές μάχες που έγιναν εκεί ανάμεσα στους Κρήτες επαναστάτες που φύλαγαν το πέρασμα για τα Σφακιά και στους Τούρκους.
Τα οροπέδια της Ταύρης και του Νιάτου βρίσκονται σε απόσταση 2km και 3km δυτικά του Οροπεδίου Ασκύφου, 51km νότια των Χανίων, σε υψόμετρο 1200m. Η πρόσβαση γίνεται μέσω δρόμου που ξεκινάει από το Ασκύφου, περνάει πρώτα από την Ταύρη και στη συνέχεια καταλήγει στη Νιάτο. Στο οροπέδιο του Νιάτου, το τοπίο είναι εκπληκτικό, με την Κορυφή του Κάστρου να σκιάζει το ήρεμο αυτό τόπο.
Στη Ταύρη υπάρχει ένα μεγάλο ορεινό καταφύγιο 42 κλινών, όπου μπορεί να μείνει οποιοσδήποτε. Η ομορφιά του τοπίου είναι απερίγραπτη, καθώς η θέα στην κορυφή Κάστρο (2215m) των Λευκών Όρεων προκαλεί δέος. Από εδώ ξεκινάει και το μονοπάτι για την κορυφή. Η Ταύρη ντύνεται συχνά στα άσπρα, ενώ λέγεται ότι εδώ έκαναν για πρώτη φορά σκι στην Κρήτη. Επίσης εδώ υπάρχει το εκκλησάκι του Αγίου Πνεύματος, πετρόκτιστο και απόλυτα εναρμονισμένο με το τοπίο.
Ρουσιές στα Λευκά Όρη 
Πάνω στο μονοπάτι που πηγαίνει από τα Αμμουτσερά στο οροπέδιο του Κατσιβέλι αλλά και στις Πάχνες την ψηλότερη κορφή που σχηματίζουν τα Λευκά Όρη συναντάμε τις Ρουσιές. Οι Ρουσιές είναι ένα μικρό υψίπεδο σε υψόμετρο 2000 μέτρων στην καρδιά των Λευκών Ορέων και τα παλιότερα χρόνια ήταν σημείο αρκετά σημαντικό για τους ανθρώπους του βουνού, τους Σφακιανούς κτηνοτρόφους.
Το σπήλαιο Λέων ανακαλύφθηκε επίσημα την Κυριακή 11 Αυγούστου 2008 από μια Γάλλο-Ελληνική σπηλαιολογική αποστολή στα Λευκά Όρη Χανίων (περιοχή Ατζινόλακος, κοιν. διαμ. Μελιδονίου, στον Δήμο Φρε). Ωστόσο η ύπαρξη του έγινε γνωστή πριν από λίγα χρόνια κατά την διάρκεια αποστολής του Γαλλικού συλλόγου Catamaran.
Στο κεντρικότερο σημείο της οροσειράς των Λευκών Ορέων συναντάμε την κορφή Στέρνες που έχει υψόμετρο 2335 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας. Πρόκειται για την όγδοη κατά υψομετρική σειρά κορφή που έχουνε τα Λευκά Όρη. Το σημαντικό που έχουν οι Στέρνες και που τις κάνουν να διαφέρουν από όλες τις υπόλοιπες κορφές της μεγαλειώδους οροσειράς είναι η θέση τους.
